Nederlandse choreografen op Interplay in Turijn
18 mei 2016 t/m 10 juni 2016
door: Mosaico Danza / Interplay Festival
Yonder – Jasper van Luijk
Yonder is een solo voor danser Jefta Tanate en een lichtinstallatie, een werk over de relatie tussen mens (heid ) en tijd. Veel mensen dromen over het reizen in de tijd. Maar is het niet ons hele bestaan een lange reis door de tijd ? Yonder is een zoektocht naar het begin en het einde van de tijd binnen de levenscyclus van een persoon.
Jasper van Luijk (1987 ) studeerde dans aan de ArtEZ Dansacademie. Op zijn 24ste werd hij al geselecteerd door Korzo om een choreografie te creëren voor Voorjaarsontwaken 2011. In 2012 ontving Jasper de ITs Choreography Award, een prijs voor afstuderend talent in de choreografie. Intermenselijke relaties staan altijd centraal in zijn werk. Jasper legt ook een grote nadruk op de uitvoering 'in het moment', het creëren van situaties op het podium waarin de dansers ter plekke beslissingen moeten nemen – waarmee ze zichzelf én het publiek kunnen verrassen.
Please me Please – Liat Waysbort
Het internationaal bekroonde Please me Please toert momenteel door verschillende landen. In deze solovoorstelling, gedanst door Ivan Ugrin, staat het thema transformatie centraal. Een jongeman creëert verhalen door zichzelf te presenteren als man en als vrouw, als ballerina en pornoster. Hij wisselt voortdurend tussen extremen en speelt zo met de perceptie van het publiek.
De Nederlands-Israëlische Liat Waysbort begon haar professionele carrière bij de Bat-Sheva Dance Company en werd daarna een succesvolle freelance danseres. Na haar verhuizing naar Nederland voltooide ze haar studie choreografie. Ze werkte onder meer voor Dansateliers Rotterdam en maakte choreografieën voor Conny Janssen Dans en Dansgroep Amsterdam. Sinds 2015 is Liat de choreografe en artistiek directeur van Bitter Sweet Dance. Daarnaast is ze verbonden aan Dansmakers Amsterdam
HIGHER – Michele Rizzo
HIGHER is een dansritueel geïnspireerd en gebaseerd op ervaringen in het clubcircuit en de manier waarop clubgaand publiek danst. Daarbij kun je amper spreken van een bepaalde dansvorm, maar meer een sociaal evenement dat diverse technieken, stijlen en invloeden incorporeert. HIGHER grijpt terug op op wat in beginsel het doel van dansen is, namelijk een menselijke vorm van expressie.
De jonge Nederlands-Italiaanse choreograaf Michele Rizzo (1984) speelde zich in de kijker tijdens het Dansdagen Festival in Maastricht. Hij studeerde in 2011 af aan de SNDO (School for new Dance Development, Amsterdam), waaraan hij tevens is verbonden als gasdocent. In 2015 voltooide hij het Dirty Art Department masterprogramma aan het Sandberg Instituut in Amsterdam. Sinds 2012 wordt Michele ondersteund door ICKamsterdam en in 2015 was hij een van de ontvangers van de 3PackageDeal, een subsidie voor talentontwikkeling van het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK).
Kijk voor meer informatie op www.mosaicodanza.it
subsidieregeling:
producties
Artificial by Nature (Nineties)
producties
Half Hanged Tour (Rats and Daggers)
producties
Falling (Calliope Tsoupaki bij Phion)
producties