Vorig jaar vierde Ann Van den Broek het 15-jarig bestaan van haar gezelschap Ward/waRD. Het nieuwe seizoen, 2016-2017, is het startschot van een volgende stap in haar artistieke ontwikkeling. Ze wil de komende jaren haar taal verbreden door verschillende kunstdisciplines te combineren en connecties te maken met kunstenaars uit andere disciplines. Ann Van den Broek kiest voor een traject met het Barbican Centre in Londen, Europa’s grootste culturele centrum, dat onder meer de thuisbasis is van het London Symphony Orchestra. Een plek met vele kunstdisciplines onder één dak, waar artistieke kruisbestuivingen organisch ontstaan. Tijdens een eerdere residentie bleek het Barbican Centre een oneindige bron van inspiratie voor Ann Van den Broek. Kunstenaars die er vaak een heel andere visie of werkmethode op na hielden, trokken haar aandacht en gaven haar nieuwe ideeën. Het Barbican Centre geeft haar tijd, ruimte en (artistieke) ondersteuning om een nieuwe weg in te slaan. Haar nieuwe, interdisciplinaire manier van werken onderzoekt ze in verschillende ‘onderzoekslabo’s’ die veelal in het Barbican Centre zullen plaatsvinden. Uiteindelijk resulteert dit onderzoek in de voorstelling Memory Loss (werktitel), die in het voorjaar van 2019 in première zal gaan.

Concerts Norway is een soort grote broer van Oorkaan. Oorkaan presenteert jaarlijks zo’n 200 theatrale concerten voor kinderen t/m 12 jaar. Concerts Norway organiseert, in opdracht van het Noorse Ministerie van Cultuur, zo’n 9000 schoolconcerten voor kinderen t/m 16 jaar. Voor Scott Rogers (artistiek leider Concerts Norway) was Cellostorm, geregisseerd door Dagmar Slagmolen, de kennismaking met het werk van Oorkaan. Hij was meteen enthousiast en er ontstond een dialoog. Naast het voortzetten en verdiepen van de artistieke dialoog en het uitwisselen van ervaringen, wil Oorkaan leren van de ervaring van Concerts Norway met het betrekken van kinderen bij het maakproces. Ook krijgt Dagmar Slagmolen de kans om zich meer te verdiepen in beweging en choreografie. Samen maken ze drie projecten. Ten eerste maakt Dagmar een solo voor de Noorse violist, componist en danser Andreas Ljones. Daarnaast maakt ze een choreografie voor het Norwegian Chamber Orchestra voor het stuk Verklärte Nacht Op. 4 by Arnold Schönberg. Het derde project is een interdisciplinaire voorstelling met klassieke musici en dansers.

Künstlerhaus Mousonturm wil met het programma ALL INN, meer voorstellingen programmeren die (ook) gericht zijn op een jonger publiek. Zij organiseren, in nauwe samenwerking met het internationale theaterfestival voor jong publiek Starke Stücke en de Hessische Theateracademie (HTA), een internationaal residentieprogramma voor jonge makers en hebben Jetse Batelaan hiervoor uitgenodigd. De samenwerking bestaat uit verschillende projecten en zal uiteindelijk in een door Jetse Batelaan geregisseerde voorstelling resulteren. De samenwerking met Künstlerhaus Mousonturm geeft Jetse Batelaan de kans om zijn werk internationaal onder de aandacht te brengen. Daarnaast kijkt hij er naar uit om weer eens helemaal terug te gaan naar het begin van het maakproces. Naar het moment, vrij van verwachtingen en zekerheden, waar theater nog alles kan zijn dat de maker wil dat het is.

De mannen van muziektheatergezelschap Project Wildeman hebben een fascinatie voor de hedendaagse stadsmens. Zij willen de homo civitas gaan onderzoeken in drie verschillende Europese grootstedelijke omgevingen: Berlijn, Milaan en Amsterdam. In Berlijn ontwikkelen zij in samenwerking met Neuköllner Oper de Resonance Room. Dit is een serie van vier keer drie uitvoeringen waarin zij hun idioom dichter op de huid van het publiek brengen. Het worden performances waarin het publiek van een afstand kan participeren of direct echt mee kan doen. Artistiek leider Bernhard Glocksin zal als dramaturg het geheel begeleiden. In Milaan ontwikkelen zij in samenwerking met Mare Culturale Urbano gedurende twee jaar een stadsritueel dat zich specifiek richt op de omgeving rondom het San Siro stadion. Dit is een buurt waar rijke voetballers wonen maar waar ook grote achterstandsgebieden zijn. Paolo Aniello, oprichter van Mare Culturale Urbano, zal als dramaturg het proces begeleiden. Project Wildeman zal de binnen dit traject verworven inzichten in 2020 presenteren in een grootstedelijk Wildemanritueel.

Het programma 'Fast Forward: talent in internationale context’ bestaat sinds 1 januari 2014 en biedt talentvolle makers de gelegenheid om onder de vleugels van een buitenlandse producent te werken aan een voorstelling of concert. Regisseur Sjaron Minailo, het Ragazze Quartet, choreograaf Itamar Serussi en regisseur Jorinde Keesmaat gingen deze vier makers al voor.

Het programma heeft een looptijd van drie jaar, van 2014 tot en met 2016. Naar verwachting zullen tussen de 12 à 15 makers beginnen met een (meerjarig) samenwerkingstraject in het buitenland om een voorstelling of concert te maken, ondersteund door Fast Forward. Voor dit driejarige programma is 1,1 miljoen euro beschikbaar.

Meer over Fast Forward